نظریه ها:
لئون کریر،معمار اهل لوگزامبورگ از دیگر معماران مهم این سبک است. به گفته او نئوکلاسیک گزینه‌ای در مقابل مدرنیسم نیست، بلکه در تضاد با مدرنیسم و در مقابل جامعه مصرف گراست. او روش‌ها و مصالحی که نماد مدرنیسم است مانند استاندارد کردن، پیش ساختگی، فولاد بتن و شیشه را به عنوان نشانه های تصنعی از مدرنیسم می‌داند که همواره سعی می‌کنند منحصر به فرد باشد.
راب کریر، برادر لئون کریر که او نیز از معماران سبک نئوکلاسیک محسوب می‌شود بر این نظر است که شهرهای سنتی و بومی اروپا در اثر دو واقعه جنگ و مدرنیسم در قرن بیستم از بین رفته‌اند و به جای آنها شهرهای امروزی شکل گرفتند که سنخیتی با انسان و خصوصیات روحی و فیزیکی او ندارند.
کوینلن تری مي‌گويد که چرا مصالح قدیمی صدها سال عمر می‌کنند، ولی مصالح جدید چنین نیستند و یا چرا ساختمان‌های قدیمی دلپذیر تر هستند ولی ساختمان های جدید این طور نمی باشند...
ما در جامعه ای مصرف گرا زندگی می‌کنیم که از منابع درون زمین استفاده کرده و ضایعات آن را بر جای می‌گذاریم... شیوه های ساختمان‌های سنتی نه تنها از نظر زیست اقلیمی صحیح تر می باشند، بلکه متریال و مصالح طبیعی و بومی با روح و روان انسان سازگارتر هستند. نیازهای درونی مخاطب خود را متجلی می‌کنند.
